Sunday, March 26, 2017

ေ႐ႊခ်ိန္ခြင္လွ်ာ ဘယ္ဘက္အေလးသာမလဲ့? (သို ့မဟုတ္) သိုဟန္ဘြားႏွင့္ ပတ္သက္၍ သွ်မ္းသုေတသီ ႐ွာေဖြေတြ ့႐ွိခ်က္ႏွင့္ေအာက္သားဗမာမ်ားအျမင္ ဘယ္ဟာက ပိုခိုင္လုံမလဲ့?

ကၽြႏု္ပ္သိေသာ သုိဟန္ဘြား
AD- 1526 – 1542 သုိဟန္ဘြား (ေဆဟန္ဖွ) မုိးညွင္းေစာ၀္လုံ၏သား ဟုေျပာလုိက္ လွ်င္ ျမန္မာစာေရး ဆရာတုိ႔က မ်ားေသာအးျဖင့္ အရုိင္းအစုိင္း Full Bloode Savage (ေသြးျပည့္လွ်ံေနတဲ့လူ႐ုိင္း) ဟု ေရးေလ့ရွိသည္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မွန္တကယ္ သမုိင္းေလ့လာ ေထာက္ရွဳရပါလွ်င္ သွ်မ္းဘုရင္ သုိဟန္ဘြားသည္ အင္း၀တုိ႔ စုိးစံခ်ိန္ အင္း၀ဘုရင္တို႔၏ ထုံးစံအတုိင္း အင္း၀ပုိင္နက္ရွိ ရဟန္းမ်ားကုိပင့္ကာ ဆြမ္းကပ္ေလသည္။ ထုိအခါ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္ရွိ ရဟန္းေတာ္ စီးေသာ လွည္းမ်ားသည္ အစစ္အေဆးမရွိ ၿမိဳ႕ထဲသုိ႔၀င္ႏုိင္ေလသည္။ သုိဟန္ဘြားကုိ မလုိလားေသာ ပုန္ကန္သူမ်ားမွ ရဟန္းအျဖစ္ဟန္ေဆာင္ကာ လက္နက္မ်ား သယ္ေဆာင္လာၿပီး ၿမိဳ႕တြင္းသုိ႔၀င္၍ ဘုန္းႀကီးက်ာင္းမ်ားတြင္ တည္းေလသည္။ နန္းေတာ္အတြင္းရွိ မိမိတုိ ႔ေသြးေသာက္မ်ားကုိ ဆြမ္းကပ္မည့္ေနရာတြင္ ဓါးမ်ားကုိ ျမဳပ္ထားရန္ ေစခုိင္းေလသည္။ ဆြမ္းကပ္သည့္ ေန႔တြင္ သုိဟန္ဘြားသည္ အေဆာင္အေယာင္မ်ားျဖင့္ ၾကြာလာၿပီး ရဟ


န္းမ်ားကုိဆြမ္းကပ္ေလ၏။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ရဟန္းေယာင္ေဆာင္ထားေသာ ဓါးသမားမ်ားမွ ရုတ္တရက္ ျမဳပ္ထားေသာ ဓါးမ်ားကုိယာက သုိဟန္ဘြား အား လွမ္းခုတ္ေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ ခုတ္မိျဖင္းမရွိဘဲ သုိဟန္ဘြား၏ ကုိယ္ရံေတာ္ တပ္မ်ားမွ ျပန္လည္ခုခံေလရာ ေက်ာင္းတုိက္တြင္ အလုံးလုံး အေထြးေထြးျဖစ္ေလသည္။ ထုိအခါ ရဟန္း စစ္မ်ားလည္း ထုိလုပ္ႀကံပြဲတြင္ နွစ္ဖက္ခုတ္ပြဲေၾကာင့္ အမ်ားအျပား ျပန္လြန္ေတာ္မူေၾကာင္း သိရသည္။ သုိဟန္ဘြားလည္း ေဒါသထြက္၍ အင္း၀နယ္တြင္းရွိ ေက်ာင္းတုိက္မ်ားအား ၀င္ေရာက္ စစ္ေဆးေစၿပီး ဓါးလက္နက္ေတြ႕ေသာ ေက်ာင္းတုိက္ရွိ ရဟန္းမ်ားကုိ ဖမ္းေစရန္ အမိန္႔ထုတ္ေလသည္။ ထုိအခါ အင္း၀ရွိဖမ္းဆီးရမိေသာ ရဟန္းေတာ္ေပါင္း ၁၃၀၀ ေက်ာ္ရွိရာ ၃၆၀ ခန္႔ကုိ သုတ္သင္ခဲ့ေၾကာင္ သိရသည္။ သုိဟန္ဘြားသည္သာ အမွန္ပင္ မင္းဆုိးမင္းညစ္မွန္ခဲ့ပါလွ်င္ ရဟန္းေတာ္ တစ္ပါးမွ်က်န္ႏုိင္စရာ အေၾကာင္းရွိႏုိင္မည္မဟုတ္ဟု ထင္မိပါသည္။ စစ္ဘုရင္ေတြေခတ္က စစ္အႏုိင္ရ မင္းဘုရင္တုိ႔သည္ မိမိထင္သလုိ လုပ္ပုိင္ခြင့္ရွိသည္။ (ျမန္မာရာဇာ၀င္.. ဦးဘသန္း စာအုပ္) တြင္လည္း- သုိဟန္ဘြားသည္ ျပည္ေတာင္ငူတုိ႔ သုိ႔ခ်ီ၍ သိမ္းယူမည္ဟု မင္းႀကီးရန္ေနာင္ကုိ တုိင္ပင္ရာ မင္းႀကီးရန္ေနာင္လည္း ဤမင္းတုိက္လွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံဟူ၍ ႐ွိႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္။ သွ်မ္းတုိ႔သာ ျမန္မာျပည္ အားလုံးကုိ အစုိးရေတာ့မည္။ ၾကြင္းသည့္ျမန္မာ ၾကြင္းပါေစဟု အမွတ္ရွိ၍ သုိဟန္ဘြားအား ျပည္၊ ေတာင္ငူတုိ႔ကုိ တုိက္ခုိက္ရန္ မလုိေတာ့ေၾကာင္း။ အင္း၀ကုိ ရေလၿပီးသည္ကုိ ေန၀့ံမည္မဟုတ္ အလုိလုိပင္ညြတ္လာၾကလိမ့္ အေၾကာင္းကုိေလွ်ာက္တင္သည္။ ျပည္မင္း ေတာင္ငူမင္းတုိ႔ သုိ႔လည္း အားမတန္ေသးသည့္ အခါ ေစာ္ဘြားႏွင့္ ခ်စ္ၾကည္ ေလးျမတ္ ရွိေအာင္ ျပဳသင့္ေသးေၾကာင္း အတြင္းစာ ေစလႊတ္သျဖင့္ ျပည္မင္း၊ ေတာင္ငူမင္းတုိ႔ကုိ ပဏၰကာရမ်ား ပုိ႔၍ေစာ္ဘြားႏွင့္ အသင့္အသင့္ ျဖစ္ၾကေလ၏ဟု ေရးထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သုိဟန္ဘြားသည္သာ အမွန္တကယ္ မင္းဆုိးမင္းညစ္ျဖစ္ခဲလွ်င္ မည္သည့္နည္းႏွင့္မဆုိ ေတာင္ငူကုိ ၀င္တုိက္ၿပီး ရဟန္းအားလုံးကုိ သတ္မည္ ယူဆရပါသည္။ မုိးညွင္းေစာ၀္လုံႏွင့္သား သုိဟန္ဘြားတုိ႔သည္ AD- 1426 – 1439 မုိင္းညွင္းမင္းတရားႀကီး ( မုိးညွင္းသတုိး) တည္ခဲ့ေသာ ေဒသခံရွမ္းနီမ်ားအေခၚ ဘုရားစန္႔ေခါဖိတ္ ေစတီေတာ္အား ျပန္လည္ျပဳျပင္ ေျမသားမ်ားလွဴတန္း ခဲ့ေၾကာင္း မွတ္တမ္းမ်ား အရသိရ သည္။ စန္႔ေခါဖိတ္ေစတီလည္း ယေန႔တုိင္ မုိးညွင္းၿမိဳ႕တြင္ရွိေနပါသည္။
အေနာ္ရထာ
AD- 1044- 1077 အေနာ္ရထာလက္ထက္တြင္ ထူးျခားေသာ နိမိတ္တစ္ခုေတြ႔သျဖင့္ သူ၏ ပုေရာဟိတ္ ေဗဒင္ဆရာမ်ားျဖစ္ေသာ ဟူးရားျဖဴ၊ ဟူးရားညိဳတို႔ကို ေမးျမန္းရာ ေနာင္တြင္ ေပၚမည့္ မင္းေလာင္းသည္ ယခု ပဋိသေႏၶတည္ေနျပီဟု နိမိတ္ဖတ္ျပၾကသည္။ အေနာ္ရထာသည္ သူ၏ ထီးနန္းကို မစြန္႔ခ်င္သျဖင့္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မိန္းမအားလုံးကို သတ္ေစသည္။ ထို႔ေနာက္ ကာလအတန္ၾကာတြင္ သတိရ သျဖင့္ ပုေရာဟိတ္တို႔အား ထပ္၍ ေမးျမန္းရာ ပုေရာဟိတ္တို႔က ယခုလ်ွင္ နို႔စို႔အရြယ္ရွိေနျပီဟု ဆိုျပန္ သျဖင့္ နို႔စို႔အရြယ္ကေလးအားလုံးကို သတ္ေစသည္။ ပုေရာဟိတ္တို႔ကို ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ ထပ္၍ ေမးျမန္းရာ ယခု ႏြားေက်ာင္းသား အရြယ္ရွိေနျပီဟု ဆိုသျဖင့္ ႏြားေက်ာင္းသားအရြယ္အားလုံး ကို သတ္ေစ သည္။ ေနာက္နွစ္အတန္ၾကာတြင္ ထပ္၍ ေမးေသာ အခါ ယခု ရဟန္းျပဳေနၿပီ။ အကယ္၍ နန္းေတာ္တြင္း သို႔ ဆြမ္းဖိတ္ေကြ်းျပီး နန္းသုံးခရားျဖင့္ ေရတိုက္ပါက အာခံတြင္းမွ စက္ေရာင္ထြက္ေသာ သူသည္ မင္းေလာင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နန္းေတာ္သို႔ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ပင့္ဖိတ္၍ ဆြမ္းေကြ်းေေသာ အခါ စက္ေရာင္ထြက္သူကို ေတြ႔ရသည္။ ထိုအခါ အေနာ္ရထာက ဟူးရားျဖဴ နွင့္ ဟူးရားညိဳတို႔အား ဤသူသည္ ငါ၏ ထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္မည့္သူလားဟု ေမးရာ ဟူးရားတို႔က မဟုတ္။ ေနာင္ မင္းဆက္တစ္ဆက္ေက်ာ္မွ မင္းျဖစ္မည့္သူျဖစ္သည္ဟု ဆိုသျဖင့္ အေနာ္ရထာသည္ စိတ္သက္သာရာရေလသည္။
ဦးေအာင္ေဇယ်
AD- 1752 – 1760 ဦးေအာင္ေဇယ် (အေလာင္းမင္းတရား) သည္ တတိယ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ကို ထူေထာင္ခဲ့သူ၊ျဖစ္သည္။ ထီးနန္းမစိုးစံခင္ အခ်ိန္က မုဆိုးဖိုရြာ၏ ရြာသူႀကီးျဖစ္ၿပီး ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ကို ထူေထာင္သူ ပထမဆုံးမင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာစာေရးဆရာမ်ားသည္ အေလာင္းဘုရားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စစ္တုိက္သည္မ်ားသာ ေရးၾကၿပီး ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ သတ္ျဖတ္ ခဲ့ေၾကာင္း ဖုံးကြယ္ေလ့ရွိၾကသည္။ ဦးေအာင္ေဇယ်သည္ မြန္ရဟန္း အပါး (၃၀၀၀) ေက်ာ္ကုိ ဆင္နဲ႔နင္း၍ လည္းေကာင္း ကုဋိမွာအလုံပိတ္ၿပီး မီးနဲ႔ရူိ႕၍ သတ္ျဖတ္ခဲ့ေၾကာင့္ မြန္မွတ္တမ္းမ်ားတြင္ရွိေလသည္။
မည္တုိ႔ျဖစ္ျဖစ္ေစကာမူ ထုိေခတ္ ထုိအခါ အႏုိင္ရ စစ္ဘုရင္တုိ႔သည္ မိမိ၏ အာဏာႏွင့္ပါ၀ါကုိ ထိလာရင္ ေစတလုံးပုိင္ရွင္မ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပရင္း ေခတ္သစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးတြင္လည္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အေရးေတာ္ပုံ ႏွင့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး လႈပ္ရွားမူမ်ားတြင္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေသဆုံးခဲ့ရသည္ ကုိေတြ႔ရသည္။ မည္သည့္ေခတ္မဆုိ အာဏာရုိးမွန္လွ်င္ ရဟန္းျပည္သူ ခြဲျခားလိမ့္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ေနာင္းလူငယ္မ်ားေစရန္ တင္ျပအပ္သည္။ က်ားေပါက္ စုစည္းတင္ျပသည္
မွတ္ခ်က္// သိုဟန္ဘြားႏွင့္ပတ္သက္၍ေအာက္သားတို ့ရဲ့အျမင္ေလးကို ဆက္လက္ဖတ္ၾကည့္ပါ။ သုိဟန္ဘြား နဲ႔ မင္းႀကီးရန္ေနာင္
အင္းဝေခတ္တစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္ ႏွစ္ေပါင္း (၁၉၀)တိုင္ ဗမာဘုရင္တို့သည္ ေတာင္ဖက္မွ မြန္တို႔ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ေျမာက္ပုိင္းမွ ေမာ၀္သွ်မ္းမ်ားႏွင့္ လည္းေကာင္း စစ္ပြဲမ်ားအစဥ္အဆက္ ခင္းက်င္းတိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကၿပီး ရံဖန္ရံခါတြင္ ရခိုင္ႏွင့္လည္း စစ္ျပဳၾကသည္။ ထိုစစ္ပြဲမ်ား၏ ဒဏ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းမင္းဆက္မ်ားသည္ ၾသဇာအင္အားနည္းပါးျခင္းသို႔ေရာက္ကာ လက္ေအာက္ခံမ်ားကလည္း အသီသီးအာခံလာၾကသည္မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ နဲ႔ သားေတာ္ ဘုရင္မင္းေခါင္ တုိ႔လက္ထက္က ေမာ ရွမ္းေတြဟာ အင္း၀ေနၿပည္ေတာ္ကုိအႀကိမ္ႀကိမ္တုိက္ခုိက္ခဲ့ႀကေပမယ့္ ရမည္းသင္းစားသီလ၀ မင္းရဲေက်ာ္စြာ တုိ႔က ရြပ္ရြပ္ခြ်ံခြ်ံတြန္းလွန္ႏုိင္ ခဲ့ႀကလင့္ကစား
ရာဇ၀င္တြင္ ထင္ရွားသည့္ ေရႊနန္းေက်ာ့ရွင္နရပတိ လက္ထက္တြင္မူ ေျမာက္ပိုင္းမွ ေမာ၀္သွ်မ္းအၾကီးအကဲ မိုးညွင္းစလံုႏွင့္ သားျဖစ္သူ သိုဟန္ဘြား တို႔က တိုက္ခိုက္သျဖင့္ ကာ ေရႊနန္းေက်ာ့ရွင္ က်ဆံုးျပီး အင္း၀က်ေလသည္။ တစ္ထီးတစ္နန္းထူေထာင္သည့္ သွ်မ္းမင္းသံုးပါး (သိုဟန္ဘြား၊ အုန္းေဘာင္ခံုမိႈင္း မိုးျဗဲနရပတိ)တို႔လက္ထဲသို့ က်ေရာက္သာြးသည္။ျ မန္မာသကၠရာဇ္ ၈၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာမင္းစစ္ရႈံး၍ ရွမ္းမင္း သိုဟန္ဘြား လက္သို႔ အင္္း၀ ေနျပည္ေတာ္ က်ေရာက္ခဲ့သည္၊ ရွမ္းမင္း သိုဟန္ဘြားသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မဟုတ္ေခ်၊။ သုိဟန္ဘြားကား မင္းဆုိးမင္းညစ္တစ္ပါးၿဖစ္ပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ရန္သူသဖြယ္သေဘာထားကာ ႏုိင္ငံတ၀ွမ္းရွိ ေက်ာင္းကန္ဘုရားမ်ားမွေ ႀကးဆင္းတုေတာ္၊ ေႀကးေခါင္းေလာင္း၊ ႀကးစည္စတာတုိ႔ကုိ အဓမၼသိမ္းပုိက္ ကာ အေၿမွာက္က်ည္ဆံ က်ဳိရာမွာအသုံးၿပဳခဲ့ပါတယ္။ တခါက ေနၿပည္ေတာ္ တ၀ွမ္းလုံးရွိ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ဆြမ္းကပ္လွဴဒါန္းလုိပါသၿဖင့္ ဟုဆုိကာေ တာင္ဖလူပင္လယ္ၿပင္မွာ တဲျပင္ကႏၷား ႀကီးမားစြာထုိးၿပီးပင့္ေတာ္မူ ပါတယ္။ မဏၰပ္ကိုစစ္တပ္ၿဖင့္ ၀န္းရံထားေစပါတယ္။ သံဃာေတာ္မ်ားက ဘာၿပဳလုိ႔စစ္တပ္ႀကီးနဲ႔၀ုိင္းထားရသလဲ ဟုေမးတဲ့အခါ စစ္အဂၤါေလးပါးနဲ႔ ခင္းက်င္းႀကည္ညဳိခ်င္လုိ႔ပါဘုရားလုိ႔ ေလွ်ာက္တင္တဲ့အတြက္ သံဃာေ တာ္မ်ားဟာ စိတ္ခ်လက္ခ် ဘုန္းေပးေတာ္မူႀကပါတယ္။ ဆြမ္းဘုန္းေပး
ေနစဥ္အတြင္းမွာပဲ စစ္တပ္အား သံဃာေတာ္မ်ားအား သတ္ရန္အမိန္႔ ေပးခဲ့ၿပီး သတ္ၿဖတ္ပစ္ခဲ့ပါတယ္။ စုစုေပါင္း သံဃာ ၃၆၀ ေက်ာ္ပ်ံလြန္ေတာ္မူ ရာ က်မ္းတတ္အေက်ာ္ သုံးက်ိပ္ေက်ာ္လည္း ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ သာသနာေ တာ္တင္မက လူတုိ႔အားလည္း ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္လြန္းလွပါတယ္။ေ နာက္ဆုံးမွာ ၿမန္မာအမတ္ေတြစုေပါင္းၿပီး သုိဟန္ဘြားရဲ႕အတုိင္ပင္ခံ အမတ္ၿဖစ္တဲ့ မင္းႀကီးရန္ေနာင္ နဲ႔တုိင္ပင္ခဲ့ႀကပါတယ္။ မင္းႀကီးရန္ေနာင္ ဟာ သုိဟန္ဘြားလက္ေအာက္မွာ အမူထမ္းေနေသာ္လည္း စိတ္ႏွလုံးေ ကာင္းကာ ရုိးသားတည္ႀကည္ေၿဖာင့္မတ္သူၿဖစ္ပါတယ္။ သုိဟန္ဘြား
ရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြကုိလည္း မႏွစ္သက္။ မိမိ အမ်ိဳးသားတို႕ကို အကယ္စင္စစ္ ခ်စ္ခင္သူၿဖစ္ပါတယ္။သိုဟန္ဘြား နန္းတက္စက မန္မာတို႔ေနရာ ျပည္ ႏွင့္ တာင္ငူသို့ ခ်ီတက္ တိုက္ခိုက္မည္ဟုမင္းႀကီးရန္ေနာင္အား တိုင္ပင္ရာ ဤရွမ္းမင္း လုပ္ၾကံေသာ္ ျပည္ ၊ ေတာင္ငူ တ႔ို ခံနိုင္မည္မဟုတ္ ၊ ပ်က္ခဲ့လ်ွင္လည္း ရွမ္းတို႕သာ ျမန္မာနိုင္ငံလံုး အုပ္စိုးၾကေတာ့မည္ က်န္သည့္ ျမန္မာနိုင္ငံက်န္ပါေစေတာ့ၾကံ၍ မင္းႀကီး ရန္ေနာင္က " သြားေရာက္တိုက္ခိုက္ရန္ မလိုပါ ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ အလိုလိုညြတ္လာ ၾကပါလိမ့္မည္ " ဟု ေလ်ွာက္ေလ၏။ သိုဟန္ဘြား လည္း မတိုက္ေတာ့ေ သာေႀကာင့္ ၿမန္မာမင္းတုိ႔အတြက္ သက္သာသြားၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္ အင္း၀ေနၿပည္ေတာ္မက်ဆုံးခင္က ၿမန္မာမင္းအဆက္ဆက္ အသုံးၿပဳခဲ့တဲ့ ဓားတစ္ေခ်ာင္းရွိပါတယ္ လူတုိင္းႀကားဖူးႀကတဲ့ ယိမ္းႏြဲ႔ပါးဓါး ၿဖစ္ပါတယ္။ ရာဇ၀င္အဆုိရ ထုိဓါးဟာအလြန္ထက္ပါတယ္။ ၿမင္းစီးေနတဲ့လူကိုခုတ္လ်င္ လူေရာၿမင္းပါ ၿပတ္ႀကတဲ့အထိိ ေကာင္းတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ တေန႔ သုိဟန္ဘြားဟာ ေတာင္ဖလူပင္လယ္ၿပင္မွာ စံေနခဲ့ပါတယ္။ ထုိအခ်ိန္မွာ ၿမန္မာမူးမတ္မ်ား၊ ရွမ္းအမတ္မ်ား လုိက္ပါခစားႀကမည္ၿဖစ္ရာ မင္းႀကီးရန္ေနာင္က ယာယီတဲနန္းသဲၿပင္မ်ားေအာက္မွာ ငွက္ႀကီးေတာင္ဓါးရွည္ မ်ား၊ လွံမ်ားကုိ ၀ွက္ရန္စီစဥ္ခဲ့ၿပီး သူဘုရင္ကုိ လုပ္ႀကံသည္ႏွင့္ အနားရွိ ရွမ္းအမတ္မ်ားကုိ ခုတ္ႀကရန္ ႀကဳိတင္ႀကံစည္ခဲ့ပါတယ္။ ညီလာခံစၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ မင္းႀကီးရန္ေနာင္ဟာ သုိဟန္ဘြားရဲ႕ပုလႅင္ ဆီသြားကာ ေရွးနန္းစဥ္သုံးဓါးမ်ားရဲ႕ ရာဇ၀င္ကုိေၿပာၿပပါတယ္။ ယိမ္းႏြဲ႔ပါးဓား ဟာ အလြန္ထက္ၿမက္တဲ့အေႀကာင္းေလ်ာက္တဲ့အခါမွာ သုိဟန္ဘြားဟာ စိတ္၀င္စား လွသၿဖင့္ ၿပခုိင္းရာ ဓားမ်ားထဲမွ ယိမ္းႏြဲ႔ပါးဓားကုိေကာက္ကုိင္ကာ လူေရာၿမင္းပါ ၿဖတ္ေအာင္ၿပတ္ႏုိင္တာ ဒီဓါးပါဘုရား ဟုဆုိကာ သုိဟန္ဘြား အားခုတ္ခ်လုိက္ရာ လူတင္မက ေနာက္က ၀ါးပိုးတုိင္ေလးေခ်ာင္းပါ ၿပတ္သြားခဲ့ပါတယ္။ အနီးရွိၿမန္ မာအမတ္မ်ားကလည္း ဖြက္ထားတဲ့ဓါးေတြနဲ႔ ရွမ္းအမတ္မ်ားကုိ ခုတ္ႀက တဲ့ေနာက္မွာ သုိဟန္ဘြားရဲ႕ရက္စက္ႀကမ္းႀကဳတ္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဟာ တစ္ခန္း ရပ္ခဲ့ပါတယ္။ မူးမတ္တုိ႔က မင္းႀကီးရန္ေနာင ္အား မင္းၿပဳရန္ေလွ်ာက္တဲ့အခါ " ငါသည္ မတရားမင္းကုိ ခ်ၿခင္းသာ ၿဖစ္သည္။ ငါကုိယ္တုိင္မင္းမၿပဳလုိ ၊ တရားလည္း တရားၿမန္မာတုိ႔ကလည္းလုိလားေသာ အုန္းေဘာင္ခုံမႈိင္းကုိ နန္းတင္ ႀကေလ " ဟုဆုိကာ ေနာက္တစ္ႏွစ္အႀကာမွာ ေတာထြက္ရဟန္းၿပဳ သြားခဲ့ပါတယ္။ တစ္ဘက္မွႀကည့္လွ်င္ မင္းႀကီးရန္ေနာင ္ဟာ သစၥာမ တည္သူၿဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း မတရားေသာမင္းအားသစၥာမတည္ၿခင္းအ တြက္ အၿပစ္လုိ႔ေၿပာ၍ မရ၊ ထုိ႔အၿပင္သူ႔အတြက္လည္းမဟုတ္ တုိင္းၿပည္ အတြက္ မင္းဆုိးမင္းညစ္တစ္ပါးကို ဖယ္ရွားခဲ့ၿခင္းၿဖစ္တာေေႀကာင့္ သူရဲေ ကာင္းဟု ဆုိထုိက္သူၿဖစ္ပါတယ္။